بیستم بهمن ماه 1361، بیسیم چی گردان کمیل ،طی تماسی با قرارگاه به حاج ابراهیم همت گفت : شارژ بی سیم داره تموم میشه .
خیلی از بچه ها شهید شدن .برای ما دعا کنید .سلام مارا به امام برسونید و بگید تا آخرین لحظه مقاومت می کنیم .
سالها بعد در تفحص قسمتی از یک دست نوشته در کانال سوم پیدا شد که یکی از شهدای گردان حنظله نوشته بود :
امروز روز پنجم است که در محاصره ایم آب را جیره بندی کرده ایم .عطش همه را هلاک کرد ،
همه راجز شهدا که حالا کنارهم در انتهای کانال خوابیده اند
دیگر شهدا تشنه نیستند .فدای لب تشنه ات ای پسر فاطمه .
بعد از عملیات والفجر مقدماتی فرماندهان ایستادگی و مقاومت بچه هارا در کانال ها
برای امام شرح دادند و امام در این مورد گفتند : رزمندگانی که آنجا بودند ، جزء فرشته ها و ملائکه الله هستند .
برای ما القاب سنگینی بود ما خودمان را لایق این لقب نمی دانستیم اما بچه ها آن جا بدترین و بهترین لحظات عمرشان را گذراندند.
برگرفته از کتاب ظهرآبی حنظله به روایت برادر نادر ادیبی و تدوین خانم فاطمه دهقان نیری
